GESCHIEDENIS

De Hoeve van Le Caillou is gevestigd in het gehucht van Le Caillou in Vieux-Genappe, in de provincie Waals-Brabant. 

De hoeve bevindt zich 4 km ten zuiden van de Leeuw van Waterloo, langs de weg die Charleroi met Brussel verbindt.

Een boerderij

losange

1757

Caillou vue d'en haut

De Hoeve van Le Caillou is oorspronkelijk een boerderij van 1757.
Op 17 juni 1815 werden de hoeve en de bijbehorende boomgaard van 4 hectare uitgebaat door hun eigenaar, Henry Jérôme Boucquéau, die 78 jaar oud was.

Het laatste hoofdkwartier van Napoleon

losange

1815

Aan de vooravond van de slag bij Waterloo liet Generaal Bertrand, Adjudant van de keizer, het Hoofdkwartier van Napoleon in de Hoeve van Le Caillou opstellen. De keizer, die werd bijgestaan door zijn hoofdofficieren, bracht er de nacht van 17 op 18 juni 1815 door onder bescherming van de Keizerlijke Wacht die in de boomgaard was gevestigd. De aanvalsplannen voor de dag erna werden in de kamers van deze hoeve bedacht en uitgewerkt.

Matin du 18 juin 1815

Een estaminet

losange

1818

le Caillou

De dag na de overwinning op Napoleon hadden de Pruisen de hoeve helemaal platgebrand. Landbouwer Boucquéau besliste om de vernietigde hoeve aan teler Jean Joseph Aubry uit Vieux-Genappe te verkopen. Nadat hij een deel van de gebouwen had afgebroken, vormde deze laatste de plaats om tot een estaminet.

Een herberg

losange

1823

In 1823 werd de hoeve omgebouwd tot herberg door de nieuwe opkoper, Désiré François, vooraleer deze in 1869 werd doorverkocht aan de provinciale architect Emile Coulon.

Le Caillou

uVan historisch belan

losange

1889

Tapis de Tournai

Emile Coulon was de eerste die het historische belang van dit verblijf inzag en speciale aandacht gaf aan de restauratie en het onderhoud ervan. Hij bouwde het gebouw om in 1889, wat resulteerde in zijn huidige vorm. Hij kocht enkele meubels van de zoon van Boucquéau: drie tafels, twee stoelen en een tapijt van Doornik (nog altijd te bewonderen door de bezoekers van het museum) waarvan Napoleon gebruik maakte om zijn aanvalsplan op te stellen.

Een verzameling souvenirs

losange

1905

In 1905 verkocht de weduwe van de architect het eigendom aan de gravin van Villegas. Haar echtgenoot, historicus Lucien Laudy, verzamelde in de hoeve heel wat militaire souvenirs en maakte er een bedevaartsoord van. Hij liet er in de tuin ook een klein knekelhuis in steen bouwen, waarin de beenderen van de strijders van 1815 werden bewaard.

Ossuaire

Een geklasseerd historisch monument

losange

1951

Photo du Caillou

In 1950, toen de historicus stierf, werd de hoeve verkocht aan de Société belge d’études napoléoniennes (SBEN). Naar aanleiding hiervan werden de hoeve, haar tuin en bijgebouwen op 14 juni 1951 als historisch monument geklasseerd.

Een museum

losange

1974

Aangezien de SBEN niet over voldoende middelen beschikte om een museum te beheren, verkocht deze het eigendom in 1972 aan de provincie Brabant, die, na enkele renovatiewerken, in 1974 het museum van Le Caillou opende als provinciaal instituut.

Buste Napoléon

De provincie Waals-Brabant

losange

1995

Logo Province du Brabant wallon

Vandaag wordt het museum beheerd door de provincie Waals-Brabant, en dit sinds de afsplitsing van de provincie Branbant in 1995.

Een gerenoveerd museum

losange

2015

Ter gelegenheid van de 200ste verjaardag van de slag bij Waterloo (2015) werd het museum helemaal gerenoveerd: nieuwe scenografie, binnen- en buiteninrichting, ontdekkingsparcours voor kinderen en aanpassingen voor personen met een beperkte mobiliteit. Tijdens deze vernieuwingen werden de authenticiteit en geest van de plek gerespecteerd en geïntegreerd. Met verschillende getuigennissen en anektodes van personages ten tijde van Napoleons leger, de bezoeker herbeleeft de momenten die de slag om Waterloo vooraf gingen.

Reconstitutueur musée

Een museum voor iedereen !

losange

2019

Animation pain

Alleen, met vrienden of familie, elke bezoeker kan het museum op zijn eigen tempo en naar eigen wens ontdekken. Kinderen kunnen een ludiek parcours volgen om dit moment uit de geschiedenis beter te begrijpen… Het museum is toegankelijk voor personen met een beperkte mobiliteit, doven en slechthorenden (versie in Frans-Belgische Gebarentaal en met ondertitelingen op de visiogids). Het museum is eveneens toegankelijk voor slechtzienden (beveiligd parcours en de werken mogen aangeraakt worden). Blindengeleidehonden zijn welkom in het museum!

Retour haut de page
Close Menu